Dün sabah saatlerinde tekneyle Saroz Körfezi’ne açıldık; yanımda oğlum Yiğit Eren, babam ve birkaç yakın iş arkadaşım vardı. Güneş henüz ufukta turuncuya çalarken oltalarımızı suya bıraktık. Yiğit Eren “Balık vurunca misinayı nasıl anlarım?” diye sorarken deneyimli bir arkadaşım düğüm gösteriyor, ben de taktik paylaşıyorum. Üç ayrı kuşak, üç farklı bakış… O an dank etti: usta-çırak ilişkisi yalnızca bire bir deneyim değil; ekip çapında, çok kuşaklı ve çok disiplinli bir bilgi akışı. Teknedeki sahne, iş hayatındaki bilgi transferine dair net bir yol haritası sunuyordu.
1. Suyun Altını Okumak – İçgörü Aktarımı
Balığın nerede gezindiğini kestirmek, pazardaki içgörüyü çözmek gibidir. Veriyi slaytta göstermek yerine sahada yaşatmak şart. Türkiye’de köklü bir tatlı üreticisi, stajyere şeker pancarının fabrikaya gelişinden paketlemeye kadar tüm süreci izletiyor; küresel bir hızlı tüketim markası ise genç pazarlamacılarını tüketicilerin evine götürüp alışveriş rutinini bire bir gözlemletiyor. Bir günlük bu saha deneyimi, on sayfalık rapordan çok daha kalıcı.
2. İlk Atış – Güvenli Deneme Alanı
Yeni başlayan hata yapacak; önemli olan kontrollü risk alanı açmak. Junior metin yazarına markanın Reels akışını “gölge hesapta” emanet edin, metrikleri birlikte yorumlayın. Benzer bir yaklaşımla global bir aydınlatma firması, genç mühendislerine gerçek müşteri problemlerine mini bütçe ile çözüm arama fırsatı veriyor. Başarı da, başarısızlık da öğretici.
3. Misina Düğümü – Bilginin Dokümantasyonu
Sürekli anlatılan bilgi, kayıt altına alınmazsa uçar gider. Her kampanya sonrası Post-Mortem Canvas doldurmak bu yüzden kritik; sonraki çırak hazır şablonla başlıyor. İçerik-odaklı bir SaaS şirketinin “wiki first” kuralı da aynı mantığa dayanıyor: süreç önce ortak hafızaya yazılıyor, sonra sohbet kanallarına düşüyor.
4. Ortak Balık Ağı – Çapraz Mentorluk
Bilgi yalnızca yukarıdan aşağı akmamalı; gençlerin taze becerileri de yukarı çıkmalı. Ekibimizde “Çapraz Cuma” ile farklı departmanlardan iki kişi 30 dakika boyunca son içgörüsünü paylaşıyor. Dünyanın önde gelen bir teknoloji devinde ise tersine mentorluk programı sayesinde Z kuşağı çalışanlar üst düzey yöneticilere yapay zekâ refleksi kazandırıyor.
5. Yakalanan Balığı Paylaşmak – Görünür Başarı
İlk başarıyı vitrine çıkarmak özgüven inşa eder. Slack’te #fresh-catch kanalı açtık; ilk KPI’yı tutturana ekip alkışı geliyor. Benzer biçimde küresel bir tüketim ürünleri şirketi, sürdürülebilir inovasyon önerisi getiren genç çalışanlarını şirket içi ağda manşete taşıyor.
6. Geri Bırakılan Balık – Hata ile Büyümek
Başarısızlık, boy sınırı altındaki balık gibidir: yakala, öğren, bırak. Bir müzik-streaming platformunun “Fail Wall”u tam da bu yüzden var; hatalar duvarda sergileniyor, utanç değil öğrenme yaratıyor. Bizde de post-mortem sonrası junior, aynı hedefi daha küçük bir deneyle yeniden dener.
7. Yeni Oltalar – Sürekli Güncel Kalmak
Ekipman yenilenir, bilgi de öyle. Biz, kreatif taslakları üretken yapay zekâdan alıp insan dokunuşuyla parlatıyoruz. Uzak Doğulu büyük bir e-ticaret platformu ise junior ve senior ekipleri aylık “trend sprints”te buluşturup yaklaşan pazar dalgalarını önceden kokluyor.
Saroz’un tuzlu esintisinde aynı tekneyi paylaşan kuşaklar bana bir kez daha gösterdi ki usta sabrı + çırak merakı + doğru ekipman = bereketli av. İş hayatında da bilgi, sahici deneyim ve sürekli güncellemeyle nesilden nesile akıyor.
Eylem Çağrısı: Bu hafta ekibinizdeki yeni arkadaşa gerçek projede küçük ama etkili bir alan açın; yanına bir kıdemli, bir akran ve bir teknoloji desteği koyun. Deneyiminizi yorumlarda paylaşın; birlikte ağlarımızı genişletelim.
Bereketli avlar ve keyifli pazarlar!
